Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

Μουσικο-Εικαστική Εστίαση στη Φύση





Έργα ζωγραφικής εμπνευσμένα από τη φύση, έτσι όπως την αποτυπώνουν τα μάτια ενός παιδιού, παρουσιάζει η έκθεση της Αγγελικής Κούρκουλου με τίτλο «η ανέφελη αφήγηση μιας παπαρούνας» που παρουσιάζεται έως το τέλος Ιουλίου στο Κ।Π।Ε. Μακρινίτσας -Art Café.
Η Αγγελική Κούρκουλου γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Σπούδασε στη Νέα Υόρκη ζωγραφική στο Art Students League με τους Peter Cox, J. Passadino και στο Parsons School of Design με τους Sue Willis, Simon Dinnerstein , γλυπτική και κεραμική στο Pottery House με τον Yiannes.
Στην Αθήνα, πήρε μαθήματα ζωγραφικής από τους ζωγράφους Τζένη Παπαδάκη και Θόδωρο Πάντο.
Έχει εκθέσει σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Αμερική, την Ιταλία, την Ολλανδία, τη Δανία, την Αυστραλία και τις Δυτικές Ινδίες.
Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Έχει εικονογραφήσει παιδικά και λογοτεχνικά βιβλία.
Έχει κάνει σκηνικά για θέατρο.
Έχει ζωγραφίσει πορτρέτα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Διδάσκει ζωγραφική από το 1988 μέχρι σήμερα στη Νέα Υόρκη και στην Αθήνα.
Από το 2007 συνεργάζεται με το συνθέτη Παναγιώτη Μπερλή δημιουργώντας μαζί τη μουσικο-εικαστική ομάδα PanAngel8Arts.
Ως PanAngel8Arts παρουσιάζουν το πρωτοποριακό “LivePaint2LiveMusic” που είναι ζωγραφικό δρώμενο σε ζωντανή μουσική από σόλο πιάνο ή μουσικό σχήμα.
Εργάζεται εθελοντικά με παιδιά σε ιδρύματα και νοσοκομεία, εφαρμόζοντας την τέχνη θεραπευτικά.
Ο Παναγιώτης Μπερλής γεννήθηκε στο Περιστέρι.
Σπούδασε Ανώτερα θεωρητικά και Σύνθεση με το συνθέτη Σταμάτη Αθανάσουλα (Δημοτικό Ωδείο Πειραιά, Κεντρικό Ωδείο «Κώστα Κλάββα») Κλασσικό πιάνο με τη σολίστ Ρίτα Βούρτση (Εθνικό Ωδείο), Τζαζ πιάνο με το Γιώργο Κοντραφούρη (Δημοτικό Ωδείο Πειραιά), Τζαζ θεωρία, αρμονία, σύνθεση και εργαστήρια με τους Μάρκο Τομαρά , Βασίλη Ρακόπουλο και Γιάννη Άννινο (Δημοτικό Ωδείο Πειραιά).
Από το 1983 είναι ιδρυτής και βασικό μέλος διαφόρων τζαζ, ροκ και εναλλακτικών μουσικών σχημάτων με σημαντικότερα τα εξής:
Onoufrios(1983-85), Jungle Fever(1992-93), Just Around(1993-95), Narkissos(2000-03), Drifting Clouds(2001-03).
Από το 1995 έως το 2000 υπήρξε μέλος του συγκροτήματος Διάφανα Κρίνα όπου έγραψε μουσική για τα άλμπουμ «Έγινε η απώλεια συνήθειά μας», «Κάτι σαράβαλες καρδιές».
Μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει εμφανίσεις σε όλη σχεδόν την Ελλάδα και την Κύπρο.
Έχει συνθέσει μουσική για θεατρικά έργα όπως, ενδεικτικά, το «Σκράτς» (1992) με τον Αλέξανδρο Λιακόπουλο και την Αθηνά Παππά, το «Μια ξεχωριστή μέρα» (1997) με την Άννα Βαγενά και το Γιώργο Νινιό και άλλα.
Έχει γράψει μουσική σε ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση καθώς και μουσική για διαφημίσεις του ραδιόφωνου και της τηλεόρασης.
Έχει ενορχηστρώσει έργα δικά του και επί παραγγελία.
Μεγάλο κομμάτι της δραστηριότητας του έχει επικεντρωθεί στη ψηφιακή τεχνολογία ως μέσο ενορχήστρωσης και παραγωγής μουσικών έργων.
Από το 2007 συνεργάζεται με τη ζωγράφο Αγγελική Κούρκουλου δημιουργώντας μαζί τη μουσικο-εικαστική ομάδα PanAngel8Arts, γράφοντας μουσική εμπνευσμένη από έργα της που παρουσιάζεται ζωντανά σε ειδικές βραδιές στις εκθέσεις της.
Επίσης παρουσιάζουν μαζί το πρωτοποριακό “LivePaint2LiveMusic” (ζωντανή ζωγραφική σε ζωντανή μουσική) που είναι βασισμένο στη δημιουργία ζωγραφικού έργου ζωντανά μπροστά στο κοινό εμπνευσμένο από τη μουσική που εκτελείται ταυτόχρονα ζωντανά από τον Παναγιώτη Μπερλή σόλο πιάνο ή μαζί με μεγαλύτερο μουσικό σχήμα κλασσικό ή μοντέρνο.
Τον Απρίλιο του 2009 κυκλοφορεί από την ΕΜΣΕ το πρώτο προσωπικό του CD με τίτλο «Χορός των Αγγέλων» που είναι μουσική σε ύφος μπαρόκ για σύνολο εγχόρδων εμπνευσμένο από την εικαστική ενότητα «Fuga για έναν άγγελο» της ζωγράφου Αγγελικής Κούρκουλου.
Τον Ιούνιο του 2009 ολοκληρώνει το έργο «ζωγραφιές με παπαρούνες» εμπνευσμένο από την εικαστική ενότητα της Αγγελικής Κούρκουλου «η ανέφελη αφήγηση μιας παπαρούνας» το οποίο συνοδεύει την έκθεσή της την ίδια περίοδο στην γκαλερί ARTVILLE στο Κολωνάκι. ।
Ο Βόλος κέρδισε τους δυο καλλιτέχνες, μιας και αποφάσισαν ο Παναγιώτης και η Αγγελική να εγκατασταθούν μόνιμα στην πόλη μας. Εύχομαι καλή διαμονή και κάθε επιτυχία στο έργο τους. Έχουμε να κερδίσουμε πολλά στο χώρο του πολιτισμού από την παρουσία τους.

Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Πολιτιστικές Διαδρομές στη Μακρινίτσα

Αγγελική Κούρκουλου

Αννίτα Ξάνθου

Γιώργος Καφενταράκης


Το 16ο Πανελλήνιο Συνέδριο Εκπαιδευτικών των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, που διεξήχθη στο Βόλο, στη Μακρινίτσα και στην Πορταριά, από 25 έως και 28 Ιουνίου 2009, αποτέλεσε την αφορμή, ώστε η Κοινότητα Μακρινίτσας και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Μακρινίτσας να οργανώσουν τις Πολιτιστικές Διαδρομές στη Μακρινίτσα προς τιμή των συνέδρων.
Στο Αρχοντικό Βατσαρέα Μαυράκη όπου λειτουργεί το ΚΠΕ, ο ζωγράφος Γιώργος Καφενταράκης στην αίθουσα Λέτσιου παρουσίασε το έργο του «Θύρες Πηλιορείτικων Εκκλησιών-Μαρτυρίες μιας Διαχρονικής Σχέσης». «Ανέσυρα αγαπημένους, εγκαταλειμμένους χώρους, απομεινάρια μιας συνεχούς, μακροχρόνιας φθοράς, κι αυτοί ανυψώθηκαν σε ξεθωριασμένους κοκκινωπούς αιθέρες. Κοίταξα μέσα από αποσυνθεμένες στιγμές των χρόνων της λήθης, να συγκροτούνται σε μαυρόασπρες εικόνες», σημειώνει ο καλλιτέχνης.
Η ζωγράφος Αγγελική Κούρκουλου στο παράσπιτο του αρχοντικού (Art café) παρουσίασε τη δική της δουλειά που είναι εμπνευσμένη από τη Μαγνησία, με τίτλο « Η ανέφελη αφήγηση μιας παπαρούνας». Η Αγγελική θα μας πει για το έργο της «Ζωγραφίζω σημαίνει γράφω τη ζωή με φως και σκιά. Το φως είναι τόσο σημαντικό όσο και η σκιά, γιατί το ένα αναδεικνύει το άλλο».
Στο Δημοτικό Σχολείο Μακρινίτσας, στην αίθουσα Ματσούκα οι μαυρόασπρες φωτογραφίες του Δημήτρη Λέτσιου πρόβαλαν οικείες εικόνες που συγκροτούν τη συλλογική μνήμη και καλούν τον κάθε επισκέπτη σε ένα ταξίδι αναζήτησης. Επίσης σε αίθουσα του δευτέρου ορόφου ζωγραφιές νηπίων με θέμα το δέντρο έδωσαν το δικό τους μήνυμα για τη σχέση που πρέπει να αναπτύσσει ο άνθρωπος με το φυσικό περιβάλλον.
Στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου – Αρχοντικό Τοπάλη, στο ισόγειο, το Δημοτικό Τοπικό Μουσείο Μηλεών παρουσιάστηκε έκθεση σχετική με την προστασία του περιβάλλοντος. Εδώ και αρκετά χρόνια οι δράσεις του Μουσείου Μηλεών στοχεύουν όχι μόνο να φέρουν τα παιδιά κοντά σε μια ζωντανή παράδοση του τόπου μας, αλλά και να προβληματιστούν, να ευαισθητοποιηθούν και να ενεργούν προς την κατεύθυνση της αειφόρου ανάπτυξης.
Στο Αρχοντικό Καραμαρλή η εικαστικός Αννίτα Ξάνθου παρουσίασε το δικό της έργο με στόχο απέναντι στον πανικό και τις δυσοίωνες προβλέψεις που επικρατούν να αντιπαρατεθεί η αγάπη. «Με την αγάπη μπορούμε να πορευτούμε, να αγαπήσουμε την πόλη, τον τόπο, την γειτονιά μας, το περιβάλλον. Πρέπει να έχουμε αγάπη για όλα και να δίνουμε σε όλους αγάπη για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις αντίξοες καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε», μας λέει η Αννίτα Ξάνθου.
Το Σάββατο το βράδυ, μετά τις δέκα, η ποίηση, η μουσική και η γευσιγνωσία είχαν σειρά.
Στην αυλή του Αρχοντικού Βατσαρέα- Μαυράκη (ΚΠΕ) ο ποιητής εκ Πηλίου κατέθεσε τους στοχασμούς και τους προβληματισμούς του μέσα από τα ποιήματά του με το γενικό τίτλο « τα σωσίβια». Ενώ ο μουσικοσυνθέτης Παναγιώτης Μπερλής εμπνευσμένος από το ζωγραφικό έργο της Αγγελικής Κούρκουλου έπαιξε για πρώτη φορά, σε ζωντανή εκτέλεση, μέρος του έργου του.
Στο Αρχοντικό Καραμαρλή μια ξεχωριστή βραδιά περίμενε τους συνέδρους. Το εκλεκτό κρασί τους κάλεσε, να υψώσουνε τα ποτήρια τους, κάνοντας μια ευχή. Ευχή για τη γη, για το συνάνθρωπο, για ότι ο καθείς επιθυμούσε.